یــک شــب پر از خــاطــره

یــخ بســته ، افــکار هــرج و مَــرج مــن یک شــب که همــه گیــج خواب شـــدند می شــکونمــش ...نخـــند! .

       در خــیالات خــودم در زیــــر بـــارانــی که نیست         می رســم با تو به خــانه، از خیـــابانی که نیست

     می نشــینی روبرویــم، خستـــگی در می کنــی        چای می ریــزم برایــت، تــوی فنـــجانی که نیست

    باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر اســت        باز می خندم که خیلی،گرچه می دانی که نیست

    شــعر می خوانــم برایــت، واژه ها گــل مـی کنند        یاس و مریـم می گـذارم ، توی گـلدانی که نیست

    چشـم مـی دوزم به چشمت، می شــود آیا کـمی      دستهــایم را بگـیری ،بــین دستـانی کــه نیست.؟

   وقــت رفــتن میشــود، با بغــض می گویـــم نــــرو         پشتت پایت اشک مـی ریـزم،در ایوانــی که نیست

    می روی و خــــانه لـــبریز از نبــــودت می شـــــود       بـــاز تنــها می شـوم، بــا یــاد مهـمانی که نیست

    بـــعد تــــــو ایـــن کـــــــارهر روز مـــــن اســــت          بــاور ایــن کــه نــباشـی، کــار آسـانی کــه نیست

پ.ن.1:اگــــر کسـی در زندگـــی اش شـــما را بخــــواهد پیوسـته تــلاش خواهـد کــرد و آن را در عمــــل نشــان خواهـــد داد

پ.ن 2: همیشه با کسی درد دل کن که دو چیز داشته باشد: یکی "درد" و دیگری "دل"غیر از این باشد به تو می خنــدد...