دل مـــردابـــی مـــن

 
    

تو مـــگر جـــان بدهـــی بر دل مــــردابی مــــن        تو مـــگر درک کنــــی حالت بی خــوابی مـــــن  

   

هــــمه جا پر شـــده از ظلمت و تاریکــی شـب        تـــو بیــا ماه بــشو در شــب مهتــــابــی مـــــن  

  

تو بـــیا سنـــگ بیانـــداز بـــــه دریاچـــــه ی دل        کــــه بــــه پــــرواز در آید تن مرغــــــابی مــــــن  

  

چقـــدر تشــــنه ی لالای پـر از خــــواب تـــــوام         که به پایان ببـــری قصــه ی بی خوابـی مـــــن  

  

هـــمه جا روشـــن و زیبا بـشـــود مـــثل بهــــار         اگــــر از راه رســـد لیلــــی چشــــم آبی مــــن  

 

      رضا جمشیدی 

 

پ.ن ۱:با رفتنت من چیز زیادی از دست ندادم . شبها گریه کردم و کمی هم دلم شکست. یه کم از آرام زندگی کردن فاصله گرفتم زیادی نشده باور کن... اما تو بیشتر از من باختی  *تو عاشق ترین قلب دنیا را باختی. *باورکن که هیچ کس به اندازه ی من عاشقت نمی شود. 

 

پ.ن ۲: دریا برای مرغابی تفریحی بیش نیست اما برای ماهی زندگی ست پس برای کسی که  عاشقانه دوستت دارد ماهی باش نه مرغابی!!!