خـــــاطرات کهــــنه و اشـــــعار نـــو

خاطرات کهنه و اشعار نو شمع خاموشی شب های من است تازه ام از این فضای دلپذیر یاد آن درمان غمهای من است. صهبـــــانــا

خـــــاطرات کهــــنه و اشـــــعار نـــو

خاطرات کهنه و اشعار نو شمع خاموشی شب های من است تازه ام از این فضای دلپذیر یاد آن درمان غمهای من است. صهبـــــانــا

پیشــاپیش نــوروزتان مبـــارک

پ.ن۱:  دوستان عزیز و مهربونم آرزو دارم نوروزی که پیش رو دارید, آغاز روزایی باشد که آرزو دارید پیشاپیش این عید بزرگ باستانی را خدمت شما و خانواده ی محترمتون تبریک عرض می کنم  

 پ.ن۲:من خاطــرات کهنــه را بوسیــدم و گذاشتــم کنـار حالا ول کن نیست میـره و میـاد میگه: یه بــوس دیـگه!!!!!

از خاطــرات گمشــده می‌آیــم تابوتـــی از نگــاه تــو بر دوشــم

گریه کردم گریه هم این بار آرامــم نکرد 

هرچه کردم هرچه آه انگـار آرامــم نکرد 

 

روستا از چشم من افتاد دیگر مثل قـبل 

گرمــی آغـــوش شالـــیزار آرامــم نکرد 

 

بی تو خشکیدندپاهایم کسی راهم نبرد 

درد دل با ســــایه و دیـــــوار آرامــم نکرد 

 

خواسـتم دیگر فراموشــت کنم اما نشد 

خواستــم اما نشد این کــار آرامــم نکرد 

 

سوختــم آنگــونه درتب آه از مادر بــپرس 

دستـــمال تــب بر نمــــدار آرامـــم نـکرد 

 

ذوق شعرم را کجا بردی که بعد از رفتنت 

عشق و شعر و دفتر و خودکار آرامم نکرد

 

 

   زنده یاد نجمه زارع

پ.ن۱:تفـاوت  من و تــو در این اســت که من بــرای تو خاطــره شــدم و تو بــرای من رویـــــا  

پ.ن۲:عاشقانه های مرا به خود نگیر مخاطب مـــــن معشوقی  ایست که هنوز به دنیا نیامده,

تو که مدت هاست برای من... از دنیا رفــــته ای

مـــن بودم و خــیال تـــو

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

آینه ی خیال

 

از هـم شـب آمـــد و غم ها مـرا در برگــرفـت              درد هـجرانت مرا هر لحظه در بسـتر گرفت 

تا که یاد آمدچه شبها عشـق ما را بـود و بس             باز هـم این دل سراغ شـانه ی دلـبر گرفت 

در فــراقت رنــــــج ها دیــدم دگــر تابـــم نبـــود             درد تنـهایی نفــس در سیــنه تا آخـر گرفت 

آمدم آن شب به کویت وای می دانی چه شد؟           دل تو را دید و فقط عشق تو زیـر سـر گرفت 

سوخـــتم در انـــــــتظارت ای تمـــــــــنایم بـــیا            زآتش عـشق تو دل سودای خاکستر گرفت 

 

        امیر سرآبادی 

پ.ن۱؛ریسمان پاره را می توان دوباره گره زد.دوباره دوام می آورداما هر چه باشد ریسمان پاره ای است شاید ما دوباره همدیگر را دیدار کنیم اما در آنجا که ترکم کردی هرگز دوباره مرا نخواهی یافت!
 

پ.ن.۲: به کسانی که پشت سرشماحرف می زنند بی اعتنا باشید! آنهابه همان جاتعلق دارند:

 پــــــشــــــت ســــــــرشـــــــما

پـای مـن خستــه از ایـن رفتــــن بـود

 

می شود بی تو از این شهر سفر کردن و رفتن             بی پــیامی به تو با قهــر گذر کــــردن و رفـتن 

می شــود صفحـه ی هر خاطـره را پاره نمـودن            می شود یاد تو را دست به سر کردن و رفتن 

مـی شـــــود دورتــر از ســـیطره تیــر نگـــاهــت       بــه بلــندای تـــو از دور نظـــر کـــردن و رفتــن 

می شود عهــد تو را مثل تو یکسویه شکستن          همه عمر به انــــدوه  تو ســـر کردن و رفتن 

می شــود به دریـــا زد و بیـــهوده شــــنا کـــــرد       بی هراس از شکم موج خــطر کردن و رفتـن 

 

ولی ای دوست به قرآن که حقـیقت به جز این است    

کــی شــود یک نفس از عشق حــذر کردن و رفتن   

 

پ.ن۱: رمز آرامش این است منتظر کسی نباشی که منتظرت نمی ماند   

پ.ن۲:یک روز یک جایی ،یک غریبه .می شود همان اتفاق ناخوانده زندگیت !که سالها به آرزویش نشسته بودی.اما او فاتحه ی کل زندگیت را یک جا می‌خواندو می رود ... !

تــو رفـــتی امـــا...

 

تو را من چشم در راهم شباهنگام

که می گیرند در شاخ «تلاجن» سایه ها رنگ سیاهی

وز آن دلخستگانت راست اندوهی فراهم؛

تو را من چشم در راهم. 

شباهنگام، در آن دم که بر جا دره  ها چون مرده ماران خفتگانند؛

در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام،

گرم یادآوری یا نه، من از یادت نمی کاهم؛

 تو را من چشم در راهم.  

 

نیما یوشیج  

پ.ن:ما فکـر می کنیـم بدتـرین درد ؛از دسـت دادن ِ کسـیه که دوستـش داریم !امـا …. حقیقـت اینه که :از دست دادن ِ خــودمـون ،و از یــاد بردن ِ اینکه کـی هستیـم ! و چقدر ارزش داریم ….گـاهی وقتــها خیلــی دردنــاک تـره … !!

حــــوای تــــــنها

حـــوا دوباره ســیب بچــین و گــــناه کـن  

خــود را بــــرای رفتــنمان رو بــــراه کــن  

 

ماطـردگشتیم چه اینــجا چه از بهشـت               

حـوای مــن بــیا و دوبــاره اشتباه کـــــن   

 

ایـــنجا که ظلـمت است تمام لحــظه ها              

تــنها ترین ســتاره ی من فــکر ماه کــن  

  

از طـعم سرخ بوسه ی ممـنوعه ات پرم             

لبـریـزم از گــناه تــــو مـــــرا تبــــاه کـــن  

 

اینـــــجا تـــمام ثانیــه ها لنـگ می زنـند              

آن سـوی مـرگ خانـه ی دل را به راه کـن  

 

برخـــــیز تا پیــــله تـــن پر زنـــیم و بـــعد             

با هـــر ســپید خـــود غزلـم را سـیاه کـن  

 

تا کــی گــریز و دلــهره و حسـرت و فـغان              

حـــوا بیا دوباره ســیب بچــین و گــناه کـن  

 

 

                                  شاعر: بابــک تمـــیز  

پ.ن ۱:به گوش خـدا برسانید... آدم  این حوا ســالهاست که رفــتـه است، این حوای تنــها را
برگردانید پیـــش خودش... بهشــتش را نمی خواهم، به جهــنــمش هم راضی ام.

 

پ.ن۲:آهــــای فلانی....!! تـــویـــی کــه مـی گـــفــتی : دیـــگه مـثـــل مـن پـیـــدا نـمــی کــنی !! واقــعــا فــکر مــی کــردی بــعــد از تــو، دنــبــال یـکـــی مـثـــل تــو مـی گـــردم؟؟ 

یــــک شـــب پـــر از غـــم

این شعرها دیگر برای هیچ‌کس نیسـت                نه ! در دلــم انگار جای هیچ‌کس نیست

آن‌ قـــدر تنهایــم که
حتـی دردهــــایــم                 دیـگر شـبــیه دردهـای هیچ‌کـس نیست

حتـی نفـس‌هـــای مـرا
از مـن گرفـــتند                من مرده‌ام درمن هوای هیچ‌کس نیست

دنیـای مرمـوزی ‌سـت مــا
بایـد بدانیــم                 که هیچ‌کس این‌جا برای هیچ‌کس نیست

باید خدا هـم با خودش روراست
باشــد                وقتی که می‌داند خدای هیچ‌کس نیست

من می‌روم هرچنــد می‌دانــم که دی
گــر                پشت سرم حتی دعای هیچ‌کس نیست  

 

زنده یاد نجمه زارع

پ.ن۱: نوشته هایم را می خوانید...ومی گویید چه زیبا..!! راستی..دردهای آدمها ..زیبایی دارد؟   

پ.ن۲:چه زیباست این افسانه ی زنده که نامش را عشق نهادند و چه دردناک است عشقی که به افسانه شبیه است

دلم برای کسی تنگ است که اینجا می آید و...

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست

 

کــس در همه آفاق به دلتنگی من نیست

گل گشـت چمــن با دل آسوده توان کرد

 

آزرده دلان را سـر گلگشت چــمن نیـست

از آتــش ســــودای تــو و خــار جفــایــت

 

آن کیست که با داغ نو و ریش کهن نیست

بسیار ستمکار و بسی عهد شکن هست

 

اما به ستـــمکاری آن عهد شــکن نیــست

در حشـر چو بینند بدانند که وحشی ست

 

آنرا که تنی غرقه به خون هست و کفن نیست

                                                                 وحشی بافقی  

پ.ن:هی فلانی...رفتن حق همه ی آدمهاست...فقط خواستم بدونی ،اگه مونده بودی..زمستانم قشنگ تر بـــود ...! 

 

دل عاشـــق واســـه همیشـــه بازنـــده اســت

 

در دهنـــه بازیــــــگری کهــــــنه دنـــــــیا  

عشـــق اســـت قمـــار و من بازیگر آنـــم

با آنکه هــمه باختـــه در بــازی عشـــقم

بازنده ترین هست دراین جـمع نشــانــم

ای عشـــق از تو زهر اســت بــه کامـــم

دل و تن سوخــته و مــن مانــدم ونامـــم

عمریست که می بازم و یک برد نــــدارم

اما چه کنــم عاشق این کهــنه قمــــارم

ای دوست مزن زخم زبان جای نصیحـــت

بگذار ببــارد به ســرم سنــگ مصیـــــبت

من زنده از این جرمم و بگذشته مجـازات

مرگــست مـــرا گر بزنــم حــرف نــدامـت

بــــایـــد کـــه بـــبازم،بــــــا درد بســـازم

در مـــذهب رنــــدان این اســـت نمـــازم

مـــن دربـــند عشقــم و رسـوای جـهانم

چـون ســایه به دنبــال سـرعشق روانم

دل ســوخته تــر از همــــه سوختـــگانم 

از جـــمع پراکنـــده رنــــدان جهــــانـــــم

پ.ن۱: بگــذار بگـوینـد خـسـیــس و مغرورم ...!مــــــــــــــــن . . ." دوسـتـت دارم " هــایـم را
خـرج کـسـی کـه لـیـــاقــــتـــش را نـدارد، نـمـی کـنـم!!!!   

پ. ن ۲: گاهی عمر تلف میشود ؛به پای یک احساس ….گاهی احساس تلف میشود ؛
به پای عمر .و چه عذابی میکشد ،کسی که هم عمرش تلف میشود ؛هم احساسش

دوستــت دارم را مــن دلاویزتــرین شــعر جـــهان یافتـــه ام

 

از راه که رسیدی نگاهت غریب بود،  

 من با غربت نگاه تو همسفر شدم  

 خیلی وقت است که با تو زندگی می کنم  

یعنی ، چشم هایم را که می بندم تو می آیی!

 شب ها همیشه عجولم برای خواب !...  

برای خواب که نه ، برای بستن چشم هایم و  

آمدن تو !!چشم هایم را می بندم و انتظارت را  

می کشم ! تو  می آیی ...!  

این است زندگی من ! باورت می شود ؟ 

آشفته می نویسم امشب ؟؟ تو ببخش...  

به دل نگیر معنای دل ! امشب هم از آن شب  

های  دیوانگی ام است ..

کمی که بنویسم ، آرام می شوم ... 

حالا که من نشسته  ام و برای تو    

می نویسم تو آروم بخواب .. 

آرامش تو اوج آرزوهای من است ... 
 

 تو نمی دانی اما من هنوز هم    

 

تــــو را دوستـــــــــ  دارمــــــــ

پ.ن ۱: تا زنده ای در برابر کسی که به خودت علاقه مندش کردی مسئـــــــــــــــــو​لی ...

پ.ن ۲: انسان در حال گریه به دنیا می آید و وقتی به اندازه کافی گریه کرد می میرد

چــه ســـاده بــود خوشبختــی!!!!

من از کــــــــــــوچ پرندگان آموختم ،

هـــــــوای رابطه که ســــــــرد شد

باید گذاشت و رفـــــــــــــــــــــــت 

  

همینـکه آرزوهایـم را خـاک کـــردم 

به آرامــــــــــــــش رسیـــــــــــــدم 
 

چــــه ســــاده بـــود خوشبختــــی.

 

یادت باشه...

وقتــى واســه کـســى همـه  
 

کـس  شــدى اون کـس  بعد از 

 تو خیــلى بى کسه... 

یا براى کـسى هـمـه کـس نشو....
یا اگه شدى
به فکر بى کسى هاش هم باش!!!

 

 

پ.ن ۱:آدمهای دنیای من فعل هایی را صرف می کنند که برایشان صرف داشته باشد ....    

پ.ن ۲: مرگ یک روز و یا یک شب سرد چشم غمگین مرا می بندد
           شاید آنجا پس از این رنج و عذاب سردی گور به رویم خندد...