خاطرات کهنه و اشعار نو شمع خاموشی شب های من است تازه ام از این فضای دلپذیر یاد آن درمان غمهای من است. صهبـــــانــا
درباره من
دخـــــتری که در پـــــاییـــزی ترین فصــــــل
خـــــــدا( آبـــــان) چشــــم گشــــــود
مجــــبور شــــد پـــاییز گــــــــونه
زنــــــدگی کنـــد وبی شــک
در پاییــــــزی تـــرین فصــل
خـــــدا چشــــم از
جـــــــهان خــــواهد بســــــت.گلـــــــه ای
نیســـــــــت روزگــــار بـــــا تــــمام
روزهـــــای پاییـــــــــزی اش
زیباســــــت و مــــن
عاشق پاییزم
تقدیم به آنکه،
هیچوقت احساس مرا نفهمید..
حال میخواهم زندگیم را
با رنگ سیاه بنویسم . . .
با خط دل بنگارم
و با کلام عشق آغاز کنم. . .
که شاید این بار
در این جاده ی تاریک سیاه
بتوانم تنها با نور عشق زندگی کنم..
اشک هایم را به نخ می کشم ...
و تسبیحی می سازم هزار دانه،
تا با آن ذکر دلگیری ام را
از دنیا را برایت بگویم . . . . .
سکوت سرد فاصله ها
تنم را میلرزاند...
وقتی به نبودنت فکر میکنم
و از درون میسوزم....
وقتی به یاد روز هایی که،
بودنت را نفهمیدم می اندیشم ..
ادامه...