غزلــــم خســـته از آن بازی اجبــاری بود !!!

بـــس که از فاصــله گفتم نفســــم بـــند آمـد               دل من بـــی دل تـــــو تا لـــب ارونــد آمــد  

صورت و بغض و ترانه..گل اشــکی نایاب               کنج هر بیــــت غزل گـریه به لبــخنـد آمـــد  

  شــاعـــرم! زائـــــر چشـــم همـــه آدم ها                     نعش چشمان خــــودم آخر اســـــــفند آمـــــد  

ساعتـی با تو هوایی شـــد م اما بــــعد ش                 عقل شـــیرین سخنــم با دو ســه تا پــند آمد 

تا کـــه تکرار نشـــد ثانـــیه های ابــــدی                و ان یکـــــاد دل تـو با کمــــی اسپــــند آمـد  

غزلــــم خســـته از آن بازی اجبــاری بود               تاس تقـــدیر مــن افتـــاد!!بگـــو چنــــد آمد؟ 
 

کلمـــاتم همـــــه مردند به لطــف غـــم تـــو                  و در اینــــجا نفـــس فاصلــــه هـم بنــد آمــد  

مریم وزیری(تیماء)

پ.ن۱: دنیا را بد ساختند کسی را که دوست داری دوستت ندارد کسی که دوستت دارد تو دوستش نداری اما کسی که دوستش داری و او هم دوستت دارد به رسم و آیین زندگی به هم نمی  رسندو این رنج است زندگی یعنی این* دکتر علی شریعتی* 

پ.ن۲:من جنوبی زاده ام. همــکار تو                             شور شعـــرم باز. در گفتــار تو
        خوانده ام افسانه ای.از وسعت                            خــاطــرات کهنـــه و اشعا ر تــو
         در سکـوت این همه آشفـتگی                             ســر بکوبم کـاش بر دیـــوار تو  

                                             سیدمحمدرضا هاشمی زاده

از همـــانی که نیامــد به ســرم می ترســـم

            چنــــد روزیســت که از دورو بــرم مـی ترســـم             بیشــتر از همه از پشـت ســرم می ترســـم 

            مـن از ایــن  درد که در دام توام باکــم نیســـت              از هوایــی کـه بخواهــم  پــپـرم می ترســـم 

           دردم از زخــم تبــر نیســت که بر جانــم افـــتاد                از عــلف ها کـه شــده تا کـــمرم می ترســم 

           دوش مـی گــفت که فـردا بدهــم کــام تــــو را                بعــد از آن کـام چــه آید به ســرم می ترسـم 

          رسم شهر است که عاشق نشود هیچ کسی               دردم عشـق اسـت ولی از دگران می ترســم 

           غربـت و بی کســی و در به دری آســان است              از همــانی که نیامــد به ســــرم می ترســـم  

پ.ن: در زیر این آسمان می بینم که عین القضاة در سمت راستم و ابوالعلا در سمت چپم ایستاده اندو ما  

         سه تن ، بی آن که با هم باشیم ،با هم تنهاییم .و زمان ، ما سه هم زبان را نیز در یک حصار قرنی  

                                                      جدا زندانی کرده است !(دکتر علی شریعتی)

کی تو ی قلبت جای من اومد؟اسممو از تو خاطر تو برد؟

در تنـــور عاشـــــقی ســـردی مکن  در مقــام عشـــق نامـــردی مــــکن لاف مــردی می زنــی مـــردانه باش در مســـیر عاشــقی افســـانه باش عشــــق یعنـــی آنچنــان در نیستی تا کـه معشـــوقت ندانـــد کیــــستی عشق یعنی مستــی از چشـمان او بی  لب و بی جرعه بی می بی سبو عشـــق یعنـی خویشتــن را نان کنی مــــهربانی را چنـــــین ارزان کنــــــی عشــــق آزادی ،رهایــــی، ایمنــــی عشـــق زیبــــایی ،زلالی،روشـــنی در جهــان  هر کار خوب و ماندنی ست رد پای عشــــق در او دیدنـــــی ست هر که با عشق آشنا شد مست شد  وارد یـــک راه  بی بن بســــت شــــد عشــق یعنی شور مســـتی در کلام عشق یعنی شعر مستی والســلام مجتبی کاشا نی

پ.ن۱:شکستن دل کسی که عاشق توست کار ساده ای است اگر راست می گویی دل کسی را بشکن که دوستش داری

پ.ن۲: پدر بزرگم فقیر بود پدرم هم فقیر شد من فرزندی ندارم شاید فقیر تمام شوم ( زنده یاد حسین پناهی)