نمی خـــــوام مـــــثل همـــــه گریـــــه کنـــــم

 

 شبــی بی یار و هـــمدم گریـــــــــه کــــردم             زدســـت غصـــه و غــــم  گریـــه کــــردم  

   

 دلـــــــــم ابری شــــد از یــــاد و خیــــالــــت              دلـــم باریــــــد و نــم نـــــم گریـــه کـــــردم   

 

  نشــــســـــــــتم گوشـــــه ی تنـــــگ اتاقـــی             بـه تقــــدیر چــــــــرنــــدم گریــــــه کـــــردم   

 

  چـــه زیبــــــا بــــود در وقـــــت جدایــــــــی             تـو خــــــندیدی و مـــن هـــم گریـــه کــــردم    

 

   تـــو رفتــــی و بهشـــــــتم شـــــــــد جهنــــم           و تنــــــها در جهـــنم هـــــی گریـــه کــــردم  

    

      دگــــر اشکــــم نریــــز ای نــــاز ای گـــــل         مگـــــر از دســـت تو کـــم گریـــه کــــردم ؟     

  

احــد ارسالــی
 

پ.ن ۱: من باور دارم  دو انسان از قلبها یشان  به هم متصلند.و مهم نیست که چه کار می کنند ، که هستند و کجا زندگی می کنند اگر مقدر شد با هم باشند هیچ مرز و مانعی بین آنها وجود نخواهد داشت.    

 

پ. ن ۲: بعضـــی آدم ها  در ذهـــن آدم یـــک بـــار بـــرای همیـــشه خلـــــق می شـــــوند...